[รีวิว] I'm Glad My Mom Died (Jennette Mccurdy) สรุปหนังสือ

ประเด็นที่น่าสนใจของหนังสือ I'm Glad My Mom Died เขียนโดย Jennette Mccurdy

- พิกัด Lazada/Shopee: https://9natree.top/book/IamGladMyMomDied
- พิกัด Kinokuniya: https://9natree.top/p/Kinokuniya/IamGladMyMomDied
- Kindle [EN] : https://www.amazon.com/dp/B09JPJ833S?tag=9natree-20

#IamGladMyMomDied #รีวิวIamGladMyMomDied #สรุปIamGladMyMomDied #หนังสือIamGladMyMomDied

1. ผู้เขียนมีปฏิสัมพันธ์อย่างไรกับแม่ของเธอ และปฏิสัมพันธ์เหล่านี้ส่งผลกระทบต่อเธออย่างไร?
ความสัมพันธ์ระหว่างผู้เขียนกับแม่ของเธอเป็นศูนย์กลางและซับซ้อน แม่เป็นผู้ควบคุมในชีวิตของผู้เขียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับอาชีพการแสดงของเธอ เธอผลักดันให้ผู้เขียนเข้าสู่วงการฮอลลีวูดตั้งแต่เด็ก และควบคุมอย่างใกล้ชิดทุกแง่มุมของชีวิตเธอ ตั้งแต่รูปลักษณ์ภายนอก ไปจนถึงนิสัยการกิน แม่มักจะแชร์เรื่องราวของตัวเองในฐานะนักแสดงที่พลาดโอกาส และดูเหมือนจะฉายภาพความฝันของเธอลงบนลูกสาว
ความสัมพันธ์นี้มีความผูกพันอย่างลึกซึ้ง แต่ก็ยังเต็มไปด้วยการควบคุมและการจัดการ การกระทำของแม่นำไปสู่ความสับสนและความกังวลของผู้เขียน และความปรารถนาที่จะทำให้แม่มีความสุขกลายเป็น "จุดมุ่งหมาย" ของเธอ การควบคุมของแม่เกี่ยวกับอาหารและร่างกายของผู้เขียนมีส่วนสำคัญในการพัฒนาโรคการกินของผู้เขียน

2. โรคการกินมีบทบาทอย่างไรในชีวิตของผู้เขียน และเธอจัดการกับมันอย่างไร?
โรคการกินเป็นประเด็นที่สำคัญในชีวิตของผู้เขียน ตั้งแต่ความพยายามที่จะคงไว้ซึ่งร่างกายแบบเด็ก ไปจนถึงการพัฒนาเป็นโรคอะนอเร็กเซีย และต่อมาเป็นโรคบูลิเมีย แรงกดดันจากแม่เรื่องน้ำหนักและการควบคุมอาหารมีผลอย่างมากต่อพฤติกรรมเหล่านี้ ผู้เขียนชั่งน้ำหนักตัวเองหลายครั้งต่อวันและรู้สึกกังวลอย่างมากเกี่ยวกับสิ่งที่เธอกิน
การต่อสู้กับโรคการกินเป็นไปอย่างยาวนานและยากลำบาก มีช่วงเวลาแห่งความสับสนและการปฏิเสธ และช่วงเวลาแห่งการควบคุมที่เข้มงวด ในที่สุด ผู้เขียนก็เริ่มกระบวนการบำบัด โดยการยอมรับว่าปัญหาของเธอ เส้นทางการฟื้นตัวนั้น "ยังคงขรุขระ" โดยมี "ความผิดพลาด" เกิดขึ้นบ้างเป็นครั้งคราว

3. อาชีพการแสดงของผู้เขียนมีผลกระทบต่อความเป็นอยู่ของเธออย่างไร?
อาชีพการแสดงของผู้เขียนมีความเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับความสัมพันธ์ของเธอกับแม่ และเป็นแหล่งที่มาของความเครียดและความวิตกกังวลอย่างมาก การออดิชั่นทำให้ผู้เขียนรู้สึก "เป็นอัมพาตด้วยความกังวล" และมีความกดดันอย่างต่อเนื่องที่จะ "ถูกเลือก" และความเศร้าที่มาพร้อมกับการไม่ถูกเลือก แม้หลังจากได้รับบทบาท ความคาดหวังและความต้องการของอุตสาหกรรม ก็ยังคงสร้างความท้าทาย
การถ่ายทำฉากจูบครั้งแรกเป็นประสบการณ์ที่น่าอึดอัดและถูกควบคุมอย่างมาก และการที่ผู้เขียนไม่เต็มใจที่จะทำตามนั้นทำให้ผู้สร้างแสดงความโกรธออกมา ความเป็นอยู่ของผู้เขียนถูกส่งผลกระทบจากความต้องการของผู้สร้างและผู้มีอำนาจในฮอลลีวูด และแม้แต่รูปลักษณ์ของเธอก็ถูกตรวจสอบและวิจารณ์ ความเป็นคนดังทำให้ผู้เขียนรู้สึก "ไม่สบายใจตลอดเวลา" และวิตกกังวลเมื่อต้องมีปฏิสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า

4. เราเห็นตัวอย่างของการจัดการและการควบคุมที่ผู้เขียนต้องเผชิญในแหล่งข้อมูลได้อย่างไร?
แหล่งข้อมูลให้ตัวอย่างมากมายของการจัดการและการควบคุมที่ผู้เขียนต้องเผชิญ ส่วนใหญ่มาจากแม่ของเธอ แม่ควบคุมการออดิชั่น การแต่งกาย และการกินของผู้เขียน แม่ใช้กลอุบายทางอารมณ์ เช่น การบอกว่าผู้เขียนเป็น "เพื่อนสนิท" ของเธอ เพื่อสร้างความผูกพันและทำให้ผู้เขียนรู้สึกมีจุดมุ่งหมายในการทำให้แม่มีความสุข แม่ยังใช้ความรู้สึกผิด และการกีดกัน เพื่อควบคุมพฤติกรรมของผู้เขียน
นอกเหนือจากแม่แล้ว ผู้เขียนยังต้องเผชิญกับการควบคุมจากผู้มีอำนาจในวงการบันเทิง คำวิจารณ์เกี่ยวกับรูปลักษณ์ภายนอก และแรงกดดันที่จะต้องทำตามความคาดหวัง แม้แต่ความสัมพันธ์ส่วนตัวก็แสดงให้เห็นถึงการขาดการควบคุมของเธอ เช่น การมีเพศสัมพันธ์ครั้งแรกที่ไม่เต็มใจ และการตอบสนองต่อคำสั่งของคู่เดท

5. ผู้เขียนค้นหาความเป็นอิสระและความเป็นตัวของตัวเองอย่างไร?
แม้จะเผชิญกับการควบคุมอย่างหนัก ผู้เขียนก็เริ่มค้นหาความเป็นอิสระและความเป็นตัวของตัวเอง แหล่งที่มาบ่งบอกถึงความปรารถนาที่จะเป็นอิสระ เช่น การสังเกตนักแสดงร่วมคนหนึ่งที่ "ดูเหมือนมีความเป็นอิสระที่หนูไม่มี" และการกินอาหารที่แม่ไม่เห็นด้วยอย่างลับๆ การย้ายออกไปอยู่เองก็เป็นก้าวสำคัญสู่ความเป็นอิสระ
การเริ่มต้นบำบัดเป็นขั้นตอนสำคัญในการค้นหาตัวเองและการฟื้นฟู โดยให้ผู้เขียนมีพื้นที่ปลอดภัยในการสำรวจความรู้สึกและพฤติกรรมของเธอ ผู้เขียนเริ่มยอมรับปัญหาของเธอ และทำงานเพื่อเปลี่ยนแปลงนิสัยที่เป็นอันตราย แม้ว่ากระบวนการนี้จะยากลำบากและมีอุปสรรค ผู้เขียนก็ยังคงพยายามและพบความหวังในการฟื้นฟู การตัดสินใจเลิกใช้ตาชั่งเป็นสัญลักษณ์ของการปลดปล่อยจากการยึดติดกับน้ำหนัก และการตัดสินใจ "มุ่งเน้นไปที่ตัวเอง" เป็นสัญญาณบ่งบอกถึงการเปลี่ยนแปลงไปสู่การดูแลตัวเอง

6. ความสัมพันธ์กับครอบครัวคนอื่นๆ นอกเหนือจากแม่ส่งผลกระทบต่อผู้เขียนอย่างไร?
ความสัมพันธ์ของผู้เขียนกับสมาชิกในครอบครัวคนอื่นๆ มีความแตกต่างและซับซ้อน ปู่แสดงความไม่สนใจบ้างในบางครั้ง และมีนิสัยที่ทำให้แม่ไม่พอใจ อย่างไรก็ตาม ปู่ก็แสดงความรักและความห่วงใยด้วยการให้ของขวัญเล็กๆ น้อยๆ และกอดที่อบอุ่น พ่อดูเหมือนจะพยายามปกป้องผู้เขียนจากแม่บ้าง แต่ก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จเสมอไป และบางครั้งก็ทำร้ายผู้เขียนโดยไม่ตั้งใจ การเปิดเผยเรื่องพ่อผู้ให้กำเนิดทำให้ความสัมพันธ์ของผู้เขียนกับ "พ่อ" ของเธอมีความซับซ้อนยิ่งขึ้น แม้จะมีความเจ็บปวด แต่ผู้เขียนก็เลือกที่จะไม่ถามคำถามในทันที เพื่อไม่ให้กระทบกระเทือน "พ่อ" ของเธอ
ความสัมพันธ์กับพี่ชายดูเหมือนจะถูกครอบงำโดยอิทธิพลของแม่ อย่างไรก็ตาม ความสัมพันธ์เหล่านี้ก็อาจมีความซับซ้อนและไม่ได้รับการสำรวจอย่างเต็มที่ในแหล่งข้อมูลที่ให้มา

7. แหล่งข้อมูลให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับชีวิตในฮอลลีวูดสำหรับนักแสดงเด็กอย่างไร?
แหล่งข้อมูลให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับความท้าทายและความกดดันของชีวิตในฮอลลีวูดสำหรับนักแสดงเด็ก แรงกดดันในการออดิชั่นและการจัดการกับการปฏิเสธเป็นประเด็นที่เกิดขึ้นซ้ำๆ รูปลักษณ์ภายนอกมีความสำคัญอย่างยิ่ง และนักแสดงเด็กมักถูกตรวจสอบและถูกตัดสินจากรูปลักษณ์ของพวกเขา ความคาดหวังจากผู้สร้างและคนในวงการอื่นๆ มีอยู่ตลอดเวลา
สภาพแวดล้อมในกองถ่ายบางครั้งอาจไม่เป็นมืออาชีพและสร้างความอึดอัด นักแสดงเด็กอาจต้องเผชิญกับสถานการณ์ที่น่าอึดอัด เช่น การถ่ายทำฉากจูบ และถูกกดดันให้ทำสิ่งที่พวกเขาไม่สบายใจ ความเป็นคนดังอาจนำมาซึ่งความกังวลและความรู้สึก "ไม่สบายใจตลอดเวลา" เนื่องจากการโต้ตอบที่ไม่ต้องการจากคนแปลกหน้า ชีวิตในฮอลลีวูดดูเหมือนจะเป็นการเดินทางที่เต็มไปด้วย "การแตกหักเล็กๆ น้อยๆ" มากกว่า "การแตกหักครั้งใหญ่" ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความไม่แน่นอนและธรรมชาติที่ยากลำบากของอุตสาหกรรม

8. การฟื้นฟูและการเยียวยาเป็นอย่างไรสำหรับผู้เขียน?
การฟื้นฟูและการเยียวยาเป็นกระบวนการที่ค่อยเป็นค่อยไปและซับซ้อนสำหรับผู้เขียน การเริ่มต้นบำบัดเป็นก้าวสำคัญ โดยการทำงานกับนักบำบัดเพื่อเผชิญหน้ากับประสบการณ์ทางอารมณ์เกี่ยวกับอาหารและร่างกาย ผู้เขียนเรียนรู้ที่จะยอมรับความผิดพลาดว่าเป็นเพียง "ความผิดพลาด" แทนที่จะปล่อยให้มันกลายเป็น "การสไลด์" โดยทำความเข้าใจถึงผลกระทบของความละอาย
การฟื้นฟูไม่ได้เป็นเส้นตรง มีช่วงเวลาแห่งความก้าวหน้าและช่วงเวลาที่ยากลำบาก การจัดการกับพฤติกรรมบูลิเมียยังคงเป็นความท้าทาย โดยมีช่วงเวลาที่ผู้เขียน "ยังคงแสดงพฤติกรรมบูลิเมียบ้าง" อย่างไรก็ตาม ผู้เขียนก็สังเกตเห็นสัญญาณของความก้าวหน้า เช่น การไม่กลับไปมีพฤติกรรมหลังความผิดพลาด และการสามารถหาความสุขในการกินอาหารได้บ้าง
ความสัมพันธ์ที่สนับสนุน เช่น ความสัมพันธ์กับเพื่อนสนิท และความสัมพันธ์กับ Steven ที่ยอมรับและเข้าใจความเจ็บป่วยของผู้เขียน ก็มีบทบาทสำคัญในการเดินทางสู่การฟื้นฟูของผู้เขียน การตัดสินใจมุ่งเน้นไปที่ตัวเองและการทิ้งพฤติกรรมที่เป็นอันตรายก็เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนี้ แม้ว่าจะยังคงมีการต่อสู้ ผู้เขียนก็แสดงให้เห็นถึงความหวังและความมุ่งมั่นในการเยียวยาและความเป็นอยู่ที่ดีของตัวเอง